Het gaat weer goed met de BV Nederland, we werken dat het een lieve lust is, laten ons geld rollen en sluiten gedwee aan in de dagelijkse file. Het is weer business as usual. Maar schijn bedriegt, want er woedt een nieuwe hevige strijd. De strijd om talent. Tijdens de crisis op de huizenmarkt zakte de verkopersmarkt door de vliering naar een kopersmarkt. De verkopers stonden onder water en de kopers hadden de huizen voor het uitkiezen. Nu is het op de arbeidsmarkt niet anders.

Aanstormend talent en bestaande werknemers hebben het voor het zeggen. Welke HR manager ligt hier niet wakker van? Tekort aan personeel, personeel dat zelf opzegt: talent is moeilijk te vinden en nog lastiger om te houden. Met lang openstaande vacatures op cruciale management posities bedreigt onderbezetting de business as usual.

Dus doen we er een schepje bovenop, zetten er een tandje bij, laten HR harder werken en geven ze de taak van recruitment erbij: ‘daar zijn ze toch van?’. Ja, daar zijn ze wel van maar daar kom je er niet mee. In een arbeidsmarkt met een  33% toename van het aantal vacatures, personeel dat met een gerust hart opzegt om elders meer te verdienen voor hetzelfde werk zal het niemand lukken om het recruitment vraagstuk op te lossen met alleen wat extra inzet.

De huidige arbeidsmarkt vraagt om een totaal andere aanpak: persoonlijke werving, versnelde selectie, tijd en geldbesparing, flexibele pools, mensen die met plezier voor je willen werken en hun talenten willen inzetten. Hoe word je als organisatie een huis voor talent? Daar gaat het om. Als dat talent het voor het zeggen heeft, kan bepalen wat de voorwaarden zijn, dan wordt het tijd om de conversatie over die voorwaarden te starten. Tijd voor een open huis.

Tijd voor Personalized Recruitment.