Een tijdje terug was er een bekende firma die Kodak heette. Ze waren gespecialiseerd in de productie van filmrolletjes en ze deden dat uitzonderlijk goed.
Op een dag kwam de verkoopleider echter huilend de overlegkamer van het management binnen. Hij zei: ‘We hebben te maken met een consumententekort; we kunnen niemand meer vinden die onze producten wil kopen! Wat kunnen we daaraan doen? Hoe lossen we dat probleem op?
Onze productie is prima, we hebben meer dan genoeg voorraad, maar om de een of andere reden wil niemand ze kopen.’
Bij Nokia gebeurde ongeveer hetzelfde. Door een ernstige “consumentenkrapte” kon Nokia zijn positie als firma niet langer handhaven. Het lag niet aan het bedrijf. Er was een consumentencrisis.
De verkoop stagneerde niet omdat de onderneming iets verkeerd deed; in plaats daarvan stagneerde de verkoop omdat de consument simpelweg geen goederen meer kocht.
In de directiekamer gingen stemmen op om de regering over te halen in te grijpen en scholen zouden de consumenten een opleiding over ons product moeten geven, zodat ze het kunnen kopen.
‘Consumenten hebben geen idee hoe fantastisch onze oplossing is’, zo klonk het. ‘Misschien moeten we kinderen daarom al op de lagere school over onze producten laten onderwijzen.’
“De misvatting van vraag en aanbod in consumentenmarkten”
‘Belachelijk!’, hoor ik je denken. ‘Wat een onzin! Consumentenkrapte?! Ze moeten daar gewoon betere producten maken!’ En logisch. Het is toch gewoon een kwestie van vraag en aanbod.
En als er geen vraag is naar jouw spullen dan verkoop je ze niet. En daarom kun je aanbieden wat je wil, maar mensen hoeven het niet te kopen. Je hebt geen recht op afname ofzo.
Maar opeens en raar genoeg protesteren we niet als het over eenzelfde soort ding gaat op de arbeidsmarkt. Daar spreken we wel van “arbeidsmarktkrapte”.
‘Ach, het is zo moeilijk om aan personeel te komen’ is natuurlijk platgeslagen hetzelfde als ‘Ach, we kunnen geen Nokia’s meer verkopen.’
Als banenzoekers of banenkopers opeens geen vraag meer hebben naar de door sommige baanverkopers aangeboden baan, waarom ligt het dan opeens aan kopers-krapte?
Baanaanbieders hebben net zomin recht op sollicitanten als Nokia op consumenten toch?
Als je het gevoel hebt dat recruitment anders moet?
Recruitment is aan het veranderen van skills naar purpose driven. Het gaat om de mens: van #humanresoures naar #humanrelations.
"*" geeft vereiste velden aan
Login op
Het ArbeidsMarketingbureau
