Net als in 2015 ziet onze overheid zich genoodzaakt asielzoekers op te sluiten in AZC’s. De file aan de voorkant van het aanvraagproces blijkt het resultaat van een nijpend personeelstekort. Normaal duurt het toe- of afwijzen van een verblijfsvergunning maximaal 6 dagen. Nu loopt die wachttijd op tot maar liefst 48 weken. Waarom lukt het de IND niet om snel mensen aan te trekken die deze beschamende toestand kunnen verhelpen?

Terug bij af

Dit alles overkomt onze overheid terwijl het aantal vluchtelingen dat naar ons land komt juist afneemt. Tijdens het hoogtepunt van de crisis kwamen er bijna 60.000 mensen naar Nederland. Die toestroom is afgelopen jaren gehalveerd. Desondanks lukt het ons ambtelijk apparaat niet de aanvragen binnen een behoorlijke termijn te verwerken.

Doordat er te weinig ruimte is in de aanmeldcentra in Ter Apel en Budel worden mensen doorgeschoven naar de asielzoekerscentra verspreid over ons land. Die zijn eigenlijk alleen bedoeld voor diegenen die al te horen hebben gekregen dat ze niet in Nederland mogen blijven, en voor mensen van wie de uitzetprocedure al is begonnen. Opnieuw overvolle centra leidt tot onzekerheid, frustratie, onrust en onveiligheid.

Past deze lankmoedige behandeling van mensen in nood wel bij een beschaafd land als Nederland? Ik vraag me door de onheilspellende berichtgeving van afgelopen dagen af of het kabinet wel bereid is te investeren in nieuw personeel en alle zeilen bij te zetten om het personeelstekort te verhelpen.

Gebruiksgemak

Vanmorgen ben ik daarom op zoek gegaan naar de vacature. Na het intikken van verschillende keywords in Google belandde ik uiteindelijk op de website van IND. Daar staan veel foto’s van medewerkers met hun verhaal over hun werk. Dat geeft een prima beeld van bepaalde types werk, maar er wordt met geen woord gerept over de vacature waar zo’n nijpend tekort aan mensen is.

Onderin vind ik een link wat me bij actuele vacatures belooft te brengen. Ik word doorverwezen naar de werkenbij site “Werken voor Nederland”. In de url worden de vacaturetitels onderbroken door getalcodes. Dit verwart de zoekalgoritmen van Google en hierdoor raakt de vacature online ‘verstopt’. Na 6 minuten speuren door de 613 actuele vacatures blijft de aanvraag-beoordelings vacature spoorloos. En dat terwijl de online spanningsboog van de gemiddelde Nederlander rond de 8 seconden ligt..

Vindbaarheid

Recruitmentbureaus (en vacatureplatforms die doorlinken naar recruitmentbureaus) staan wel prominent bovenaan de Google resultaten. Voor die bedrijven is vindbaarheid hun bestaansrecht. Daarom beheersen ze het inrichten van “search engine optimalisation (SEO)” tot in de puntjes.

Maar, als die bedrijven het kunnen, kan iedereen het toch? Alleen zal je het dan wel belangrijk genoeg moeten vinden. Als je de kennis nog niet hebt, is het een slimme zet om al die recruitmentkosten -die nu linea recta worden overgemaakt aan externe recruiters- te investeren in een workshop Online vacancy branding waarin je leert om werving geheel op maat van de persona te ontwerpen. Binnen één dagdeel weet je genoeg om de juiste kandidaat-doelgroep te identificeren, lokaliseren en zelfs te activeren om zich direct aan te melden.

Vindbaar profiel

De vacature bij de bureaus heet “Beoordelaar Asielaanvragen”. Als ik de functie-eisen doorneem bespeur ik weinig beperkingen om te solliciteren. Er wordt gevraagd om een HBO diploma, in de richting van rechten is niet noodzakelijk. Juridische ervaring, zelfs op het gebied van vreemdelingenrecht en bestuursrecht blijkt hooguit een pré. Een inwerktraject maakt je een geschikt kandidaat, mits je voldoet aan persoonskenmerken als flexibel, stressbestendig, gemotiveerd, analytisch, empathisch, zelfstandig, proactief en energiek. Die kernwoorden zijn toepasselijk op een fiks aantal beschikbare kandidaten die ik ben tegengekomen de afgelopen tijd.

Door de vindbaarheid van de vacature en aantrekkelijkheid voor de vooraf geïdentificeerde personen een goede upgrade te geven is het prima mogelijk die administratieve achterstand snel op te lossen en de menselijkheid te herstellen in de eerste kennismaking met ons beschaafde kikkerlandje.