De recruitment branche staat bol van onverschilligheid. De belangrijkste klantgroep voelt zich als handelswaar gebruikt. Hoe is het mogelijk dat er in een mensen-business zo weinig oprechte belangstelling is voor mensen?

Snel scoren

Zelf hebben we ook ‘dozen geschoven’. We hebben er bijna 10 jaar keihard aan meegedaan. Alles aan de kant om mijn targets te behalen. We zagen uiteindelijk in dat we vastzitten in ons angelsaksische kapitalistisch systeem. Alles moet wijken voor winstoptimalisatie. Zolang de recruiters op de werkvloer de directie en aandeelhouders tevreden houden, krijgt ieder zijn of haar stukje van de taart. Daarnaast is de klant in deze sector ver/gewend geraakt aan betalen voor eindresultaat. Weinig commitment, maar wel alle risico’s voor de recruiting partner. Iedereen probeert elkaar hierdoor te snel af te zijn. Hoe sneller je de cv’s doorschuift, hoe meer aanspraak je maakt op een dikke bonus.

Dit vluchtige model is onhoudbaar. Gewenning aan die extrinsieke beloning resulteert in een onverzadelijke zoektocht naar meer. Voor een enkeling aan de top werkt dit, maar klanten en kandidaten voelen zich genaaid. Hoewel we heerlijk op een exorbitant dure bank naar de thuisbioscoop gluurde (allemaal dankzij snel verdiend bonusgeld), vroegen we ons steeds vaker af; mensen zijn toch geen dozen of grondstof/resources?

Oprechte empathie

Onverwacht was dat inzicht eigenlijk niet. Als student hebben we als taxichauffeur, klantenservice-medewerker, maar ook in de thuiszorg en in zowel chique lunchrooms als doodnormale strandtenten gewerkt. Ons talent bleek het laveren tussen alle soorten en maten mensen. Vooral omdat we oprecht geïnteresseerd waren in hun verhaal.

Als junior recruiter waren we dat talent uit het oog verloren. Het klinkt voor de hand liggend, maar weer écht luisteren naar mensen, oftewel je belangrijkste kapitaal, is uniek in deze branche. Hierdoor konden we doorgronden wat hun behoefte was, maar ook hun problemen, doelen, angsten of kleine gewoontes. Onze vragen bleven niet hangen op het niveau van doorgroeimogelijkheden, leaseauto of hoogte van salaris (voorheen: hoe hoger uitonderhandeld, hoe vetter de bonus). Maar simpelweg oprecht op zoek gaan naar de reden waarom iemand ‘s ochtends opstaat om naar het werk te gaan. Wat lost werk voor diegene op?

Geluk in werk

We kwamen er snel achter dat werk zorgt voor waardering, inzicht in talenten en groeikansen, nieuwe vriendschappen, iets nuttigs doen, bijdragen aan de maatschappij of een beter leven van een ander. Dat maakt mensen gelukkiger dan geld. Zo ontstond voor ons een totaal andere drive om mensen te helpen naar een nieuwe, op maat passende, werkplek. Ver weg van problemen, angsten of frustraties en dicht bij persoonlijke behoeften en doelen.

Ons werk werd leuker, diepgaander en strategischer. We bekijken nu alles vanuit het perspectief van de kandidaat. Waar traditioneel recruitment met ‘one size fits all’ hagel schiet in oa. uniforme job advertenties op jobboards of redeneert vanuit het oogpunt van het bedrijf (“Ben jij een alleskunner in..of..Voldoe jij aan deze functie-eisen”), zetten wij nu bewezen inzichten uit marketing en gedragspsychologie in. Zo kruipen we in het dna van het individu en is het mogelijk om een op maat gesneden oplossing voor diens behoeften aan te bieden. Personalized recruitment blijkt ook voor onze klanten uiterst effectief in de strijd om het beste talent. Het activeert namelijk latent werkzoekenden, verlaagd de doorlooptijd van vacatures tot wel 60% en kosten met 50% en uitstroom wordt sterk verlaagd. Vooral omdat kandidaten nu vaker kiezen voor een duurzaam uitdagende baan, bij een bedrijf en team dat perfect past bij hun ultieme wensen en ze niet als een grondstof maar als klant bekijkt.

Van #humanresource naar #humanrelations.

Blijf jij met hagel schieten of denk je ook dat ‘one size NOT all fit’?ben