Gisteren schrok ik middenin de nacht wakker van gekrijs. Mijn zoontje van 14 maanden riep me hartstochtelijk te hulp. Een fles warme melk hielp de dreumes weer in slaap. Ik lag vervolgens te woelen met de vraag: “Stel dat ik nu deed waarvan ik als jongetje droomde?”

Toen ik 10 jaar oud was stond mijn leven in het teken van voetballen. Iedere dag werd er bij mijn ouderlijk huis aangebeld om partijtjes te spelen op het trapveldje. Dat was voor mij de arena waar ik mijn buurjongens kon poorten, steekpassjes oefenen en -in mijn herinnering- spectaculaire doelpunten scoren in doeltjes van bij elkaar geraapte jassen. Mijn waakvlammetje van ambitie ontbrandde tot een onblusbare vlam.

Om mijn droom te bereiken trainde ik bijna dagelijks bij mijn amateurclub om nieuwe vaardigheden onder de knie te krijgen. Van amateurtje met een linker-chocoladebeen tot multifunctionele prof was het ultieme doel. Elke dag fitter worden, in het weekend scherp in mijn kop als het om de punten ging. In mijn pubertijd geen meters pinten, maar door de haagse duinen sprinten. Met mijn team uitgeput nagenieten van een dikverdiende of gluiperige overwinning was het hoogtepunt van de week.

Aan de hand van pa zo af en toe naar eredivisiewedstrijden om de kunsten af te kijken van de grote meesters. Als ik geluk had imiteerde hij tijdens de terugrit een spectaculair radioverslag. Dat deed niet veel onder voor het inlevingsvermogen van Jack van Gelder! In zo’n reportage bezorgde ik 8 jaar in de toekomst in ‘the dying seconds’ ons cluppie de Europacup. ‘S avonds droomde ik door over een transfer van mijn amateurvereniging naar het hoogste podium. De shirtjes van mijn droomclub hingen netjes aan de muur van mijn kinderkamer, geduldig te wachten op mijn debuut.

Net voor de wekker afging veerde ik weer op in bed. Ik besefte me dat een professionele voetbalcarrière er nooit echt ingezeten heeft. Als speler bleek ik zo traag als een slak in appelstroop, met het rotatie-vermogen van een stacaravan. Tel daar nog eens alle veel talentvollere concurrenten bij op, foetsie profcarrière…

Hoe dan ook, ik mag best trots zijn op het amateurniveau waarin ik heb meegehobbeld, plus de belevenis van een onvergetelijk Amerikaans semi-prof voetbalavontuur. Dat kan slechter. Inmiddels zijn de gemiste uitgaansavonden ruimschoots ingehaald. Nu kan in concluderen dat mijn sportachtergrond me bewust heeft gemaakt van andere talenten en diepliggende passie.

Na wat omzwervingen in de recruitment wereld heeft die sport-mindset me geïnspireerd een nieuwe weg op te zoeken. In samenwerking met mede-enthousiastelingen hebben we een unieke methode ontworpen die voor iedereen geluk in werk bevordert. Inherent daaraan helpt het werkgevers bij het aantrekken, binden en boeien van talent. Dat klinkt wellicht pretentieus, maar is binnen handbereik als je weet welke tools je kan inzetten. Het vereist wel om radicaal anders te denken.

Sleutelwoord hierin is empathie. Door te denken vanuit het perspectief van de medewerker kom je tot een toegepast gepersonaliseerd profiel. Waar liggen de behoeften, wensen en ambitie, maar vooral wat levert werk voor hem of haar op?

Dat gold voor mij ook in de sport als kritische succesfactor. Door me goed in te leven in teamgenoten, de tegenstander en de eerstvolgende wedstrijd kon ik persoonlijk, maar ook het team als geheel, optimaal presteren. Ook fit zijn, en hierdoor helder van geest, hielp mij gestelde doelen te behalen. Het was zo duidelijk te merken dat ik na slechts een paar dagen inspanning veel energie, creativiteit en intrinsieke ambitie voelde opborrelen. Ik ben er echt trots op dat deze nieuwe methode aanslaat. Simpelweg door het helpen van mensen op die elementen.

Ik gun iedereen die trots en geluk in werk. Zeker omdat het zo’n belangrijk onderdeel van je leven uitmaakt. Mijn nieuwe droom breng ik nu ruim een jaar in de praktijk voor iedereen die daarin geïnteresseerd is. De methode en visie ondersteunen we met een gratis community. Die noemen we Felix. Die naam staat voor geluk (in werk) en voortvarend (in carrière). Binnen de community inspireren we elkaar op het gebied van gezondheid, geest en carrière.