De studie pedagogiek is niet een willekeurige keuze geweest. Ik heb veel over mezelf geleerd. Je krijgt namelijk een goed stuk psychologie voorgeschoteld, waardoor ik ook veel aan zelfreflectie heb kunnen doen: wie ben ik op dit moment. Daarnaast heb ik veel bewondering voor bijvoorbeeld mijn moeder gekregen, hoe ze mij heeft opgevoed, mijn band met haar is versterkt hierdoor. Ik kan er nu veel objectiever naar mijn opvoeding kijken door deze studie, in plaats van het emotionele stuk waar je zelf natuurlijk altijd in zat.

Ik loop stage waarbij ik ouders begeleid in het begeleiden van hun gezin. Die mensen leven vaak onder de armoedegrens, gevlucht uit een ander land en net woonachtig in Nederland. Kinderen voelen druk omdat hier grotere kansen zijn en willen het beter doen dan hun ouders. Die druk krijgen ze soms ook van thuis mee: de kansen en mogelijkheden hier niet laten liggen. Ik vind het mooi dat ik die ouders daarin kan begeleiden om hen te laten inzien dat een kind niet omdat het in Nederland woont perfect moet zijn en perfect moet presteren. Mijn studie brengt anderen veel rust en inzichten hoe mooi het is om kind te zijn en om kinderen vrij te laten.

Waarom doe ik wat ik doe? Helpen. Verschil kunnen maken voor een kind of ouder. Kinderen ruimte geven om zich te ontwikkelen als individu en dat ouders dat stimuleren. Ik heb dat stukje zelf gemist in mijn jeugd, dus ik zou verschil willen maken in de jeugd van andere kinderen als ik de kans krijg.